W zrozumieniu złożoności współczesnego świata szczególnie uwarunkowanego licznymi indywidualnymi i społecznymi zagrożeniami, edukacja jako działalność publiczna stała się w powszechnej świadomości szansą na ograniczanie istniejących ryzyk i zrozumienie wyzwań otaczającej nas rzeczywistości. Istota istnienia zagrożenia w różnych obszarach aktywności człowieka nie tylko ogranicza jego rozwój indywidualny i zbiorowy, ale wpływa na jakość i komfort egzystencji współczesnego człowieka. Skłania nas zatem do skutecznej reakcji w formie aktywnej działalności w różnych obszarach. Jeśli edukacja rozumiana jako uczenie, nauczanie i wychowanie jest nadal aktualna, to naturalną perspektywę identyfikowania i definiowania zagrożeń tworzą środowiska akademickie, w tym organizacje studenckich i doktoranckich kół naukowych. Z tych też względów tematykę II Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej kół naukowych studentów i doktorantów oraz XIV Seminarium Uczniowsko-Studenckiego z cyklu Odkrywamy Naukę, poznawczo determinuje obszar teorii i praktyki realizowanej edukacji na rzecz bezpieczeństwa.

Wobec utrwalanych w świadomości społecznej zagrożeń bezpieczeństwa (personalnego, informacyjnego, ekologicznego, drogowego) w ujęciu regionalnym i globalnym, można przyjąć, że obszar badawczy Konferencji i Seminarium jest społecznie ważny i aktualny, bo widziany z perspektywy młodego człowieka.

Szeroka formuła konferencji kół naukowych gwarantuje uzupełnianie wiedzy, podnoszenie świadomości znaczenia pojęcia bezpieczeństwa i jego poziomu, zapewnia wymianę doświadczeń przez środowiska akademickie z odrębnych dyscyplin dziedziny nauk społecznych. Przyjęta przez organizatorów formuła konferencji stanowi też płaszczyznę do integracji środowisk studenckich kół naukowych oraz możliwości prezentowania wyników badań własnych studentów i doktorantów z różnych uczelni z Polski.

Celem konferencji kół naukowych studentów i doktorantów jest:

przybliżanie i odkrywanie nauki, rozumienie jej głębi kontekstu,

identyfikacja wyzwań i zagrożeń, które wynikają z nowoczesnych technologii  cyfrowych – cyberprzemocy i uzależnienia cyfrowego (fonoholizm, eskapizm) oraz dotyczą dezinformacji, mikromobilności i ekologii,

wskazanie skutecznych sposobów ochrony przed zdefiniowanymi zagrożeniami i im zapobiegania przez profilaktykę i prewencję,

uświadamianie problemów z obszaru edukacji dla bezpieczeństwa, bezpieczeństwa niechronionych uczestników ruchu drogowego oraz bezpiecznego kształtowania przestrzeni publicznej,

wymiana poglądów i doświadczeń studenckiego środowiska akademickiego na aktualne  zagrożenia,

poznawanie argumentacji w ważnych kwestiach zagrożeń dla bezpieczeństwa współczesnego świata, ich definiowania i rozumienia,

stworzenie uczestnikom konferencji, studentom i doktorantom kół naukowych i ich opiekunom, platformy wymiany doświadczeń utrwalonych w formie publikacji pokonferencyjnej.

Główny problem badawczy został sformułowany w postaci pytania:

Jak organizować i realizować edukację dla bezpieczeństwa w środowisku studenckim i uczniów szkół średnich w ramach programów nauczania wobec powszechności obaw o bezpieczeństwo personalne i grupowe?

Główny problem badawczy stanowił podstawę do określenia wynikających z niego problemów szczegółowych, które wyznaczają logiczny kierunek badań i łączą go w uporządkowaną całość:

Jakie aktualnie identyfikujemy współczesne wyzwania i zagrożenia w dynamicznym i zmiennym otoczeniu (środowisku lokalnym) w obszarze  nowoczesnych technologii?

Jakie występują czynniki ryzyka (zagrożenia) i czynniki chroniące w obszarze ekologii i mobilności niechronionych uczestników jako pieszych, rowerzystów, hulajnogistów i użytkowników urządzeń transportu osobistego?

W jaki sposób zdefiniowane czynniki ryzyka i zagrożenia bezpieczeństwa personalnego i uwarunkowania ich istnienia można ograniczać zakres i skutek niepożądanego wpływu?

Jakie usprawnienia programowe systemu edukacji (przedmiotu EdB) można wprowadzić przez sformułowanie kierunków zmian w treściach i celach kształcenia?

Uzyskanie odpowiedzi na sformułowane problemy badawcze w postaci pytań przyczynią się do uzyskania szerszego kontekstu zgromadzonych danych i występujących pomiędzy nimi relacji i zależności. Tym samym pozwala to przypuszczać, że zgromadzone na nie odpowiedzi ułatwią rozstrzygnięcie głównego problemu badawczego.

Z pewnością konferencje zapewniają dyskurs teoretyczny, który wymaga rozumienia języka pojęć, tworzy kulturę myślenia i kulturę bycia. Z tych też powodów konferencje środowisk studenckich i doktoranckich stymulując aktywność poznawczą znajdują się w centrum uwagi życia środowiska akademickiego.

PROGRAM.